๙๙๙ ตะกรุดเงิน อาจารย์เฮง ไพรวัลย์ ๙๙๙

อาจารย์เฮง ไพรวัลย์ ท่านเกิดเมื่อวันพุธ เดือนแปด ปีพ.ศ. 2428 ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เกิดในตระกูลที่มั่งคั่ง มีไร่นาและบ้านหลายหลัง เมื่ออายุ 27 ปี จึงได้อุปสมบทที่วัดประดู่โรงธรรม ซึ่งมี "อาจารย์ม่วง" เป็นพระอุปัชฌาย์ ซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์ดังในเรื่องคาถา พระคาถาต่างๆ และสักยันต์ อีกทั้งเป็นผู้ที่มีความรู้ในสรรพวิทยาต่างๆ ของวิชาอาคมต่างๆ ของวัดประดู่โรงธรรมได้อย่างแตกฉาน และอาจารย์ม่วงได้ถ่ายทอดวิชาอาคมทั้งหมดให้กับหลวงพ่อกลั่น เป็นพระอุปัชฌาย์ จึงได้ไปศึกษาวิชาอาคมกับหลวงพ่อกลั่น บวชอีกครั้ง โดยมีหลวงพ่อกลั่นเป็นพระอุปัชฌาย์ ด้วยความตั้งใจที่จะศึกษาวิชากับหลวงพ่อกลั่น แต่ก่อนหน้านั้นคงได้ศึกษาวิชาด้านพุทธาคมต่างๆ จากหลายอาจารย์ เป็นศิษย์ที่ไม่ธรรมดายิ่งของหลวงพ่อกลั่น และเพราะความมิธรรมดานั่นเอง ที่ทำให้อาจารย์เฮง ไพรยวัล ต้องสึกจากพระ เนื่องเพราะความร้อนในวิชา
ยิ่งก่อนจะลาสิกขายังได้รับการ "ครอบครู" ศึกษาพุทธาคมวิชา "ชาตรี 9 เฮ" อันเลื่องชื่อของหลวงพ่อกลั่นแล้วย่อมมิธรรมดา ออกมาเป็นอาจารย์สักที่โด่งดังร่วมยุคสมัยเดียวกับ อาจารย์ยัง วัดปทุมคงคา, อาจารย์บู๋ ลั่กกั๊ก และอาจารย์เก้ายอด อาจารย์เฮงลอยลำเรืออยู่หน้าวัดสะแก อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ก่อนย้ายเข้ากรุงเทพมหานคร แต่ก็ต้องย้ายที่พำนักอยู่บ่อยๆ ตามลักษณะของคนร้อนวิชา สำหรับเครื่องรางของขลังที่อาจารย์เฮง ไพรยวัล ได้สร้างขึ้นมานั้น สร้างมาแต่สมัยยังลอยลำเรืออยู่หน้าวัดสะแก เมื่อทำเสร็จแล้วจะจัดพิธีปลุกเสกจารอักขระยันต์ที่กุฏิหลวงปู่สี พินทสุวณฺณ หรือไม่ก็ในอุโบสถวัดสะแก
เครื่องรางของขลังของอาจารย์เฮง ไพรยวัล มีมากมายหลายรูปแบบ ทั้งราชสีห์งาแกะ ลูกประคำสังวาลเพชร ผ้ายันต์พรหมสี่หน้า ผ้ายันต์ราชสีห์ ฯลฯ โดยมากเป็นการลงจารโดยหลวงปู่สี พินทสุวณฺณ เหตุที่หลวงปู่สีมาเป็นผู้จารอักขระยันต์บนหลังเหรียญพระพรหมสี่หน้าได้นั้น ปรากฏรายละเอียดในนิตยสาร "อาณาจักรพระเครื่อง" เล่มที่ 108 "ท่านอาจารย์สีได้กรุณาเล่าให้ฟังว่า ราวปี พ.ศ.2480 กว่าๆ ซึ่งขณะนั้นท่านอาจารย์เฮง ไพรยวัล ได้ลาสิกขาแล้ว เป็นอาจารย์ฝ่ายฆราวาสที่มีชื่อเสียง มีลูกศิษย์ลูกหาเป็นจำนวนมาก ทั้งฝ่ายทหารและพลเรือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้าราชการสังกัดกระทรวงศึกษาธิการในสมัยนั้น และโดยที่ท่านเป็นคนในพื้นทุ่งหันตรา แม้จะมีบ้านเรือนอยู่ในกรุงเทพฯ แถวสวนมะลิ แต่ยังคงไปๆ มาๆ เสมออยู่มาวันหนึ่ง ท่านอาจารย์เฮงมานิมนต์พระวัดสะแกไปสวดในพิธีการสักให้เจ้าพระยาคนหนึ่ง ท่านเล่าว่ายุคนั้นเป็นสมัยกบฏบวรเดช (พ.ศ.2476) ท่านอาจารย์สีก็ไปสวด ขณะที่ท่านอาจารย์เฮงภาวนาพระคาถาด้วยเสียงอันดัง ในขณะที่สักอยู่นั้น ท่านอาจารย์สีเล่าว่าท่านจำได้หมด เพราะท่านอาจารย์เฮง ท่านสักเป็นสังวาลลงด้วยสูตรอิติปิโสรัตนมาลาทั้งสิ้น แม้จะย้ายไปบทไหนในพระอิติปิโส เช่น อิติปิโสเกราะเพชร สังวาลเพชร หรือกลบทอื่นใดท่านก็เข้าใจไปหมด ทั้งนี้ก็เพราะขณะที่ท่านศึกษาอยู่ ณ ที่สำนักวัดเลียบนั้น ท่านท่องได้หมดและเจนจบแล้ว จึงไม่เป็นการยากแต่อย่างไรเลยที่จะเข้าใจตามที่ท่านอาจารย์เฮงภาวนาขณะดำเนินการสักอยู่นั้น หลังจากเสร็จในการสักครั้งนั้นแล้ว ท่านทั้งสองเริ่มมีความสนิทสนมและมีการไปมาหาสู่กันมากขึ้น ถูกอัธยาศัยซึ่งกันและกัน หลังจากนั้นเมื่อท่านอาจารย์เฮงจะประกอบพิธีกรรมทางไสยศาสตร์ในครั้งใด ก็มักจะมาดำเนินการ ณ ที่อุโบสถวัดสะแก ซึ่งเป็นวัดที่หลวงปู่สีท่านจำพรรษาอยู่ และโดยที่หลวงปู่สีท่านเป็นพระภิกษุผู้ทรงศีล ท่านอาจารย์เฮงมักจะอาราธนาให้ท่านอาจารย์สีเป็นผู้ลงอักขระเลขยันต์ในวัตถุมงคลแทนท่าน ซึ่งส่วนมากจะเป็นลายมือท่านอาจารย์สี หรือการเขียนอักขระยันต์แทรกลงไปในผ้ายันต์ที่เป็นลายมือเขียนนั้น ก็เป็นลายมือของท่านอาจารย์สีอีกเช่นกัน ขอนำเอาภาพอักขระยันต์มหาจักรพรรดิตราธิราชให้ชม เพราะไม่ค่อยได้เห็นกันบ่อยนัก ยันต์นี้ถือเป็นมงคลยิ่งนัก มีปรากฏอยู่ในตะกรุด, เหรียญพรหมสี่หน้า, ผ้ายันต์และอื่นๆ หากพบวัตถุมงคลของอาจารย์เฮงปรากฏยันต์นี้แล้วเก็บเอาไว้เถอะเป็นมงคลครับ อานุภาพครอบจักรวาลเพราะเป็นยันต์แต่โบราณ ที่พระเถระลงมือจารให้ผู้นำและพระมหากษัตริย์สืบทอดมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยายุคต้นโน่นแล.// ดอกนี้ทำจากเงินบริสุทธิ์ หนักเกือบ 5 บาท ยาว 4 นิ้ว จารนอกอิติปิโส ด้านในจารยันต์มหาจักรพรรดิตราธิราช บอกได้คำเดียวว่าตัวจริงหายากมากครับ